Consequent

Consequent zijn een noodzaak bij het opvoeden van je kinderen, maar ik vind dit gegeven toch het moeilijkste aan opvoeden, steeds moet je je verstand volgen in plaats van je hart,.......elke keer opnieuw niet in de valkuil trappen, want geloof me, kids zijn heel vindingrijk als het aankomt op je gevoel werken,......en dan heb ik het nog niet over die blik die ze je dan geven en ik geef eerlijk toe, af en toe bezwijk ik, ik weet het, fout, ik val  al in de categorie van de pleasers en nee zeggen het is niet altijd mijn sterkte kant ik ben niet te beroerd om dat toe te geven, nog een fout die ik in het verleden maakte was, dat ik teveel mijn best deed om het goed te doen, ook hier komt mijn perfectionistische aard weer naar boven,......:-), maar laat het een les zijn voor de toekomstige moeders, doe dat niet :-), je bent de moeder, niet de vriendin,.......en sinds Chattheo full-time bij ons is, gaat het me makkelijker af,.......mijn hart schreeeuwt nog vaak, geef toch toe, maar verstand is iets harnekkiger,......want hij moet leren omgaan met de consequenties van zijn daden en vooral ook leren omgaan met teleurstellingen,.......

Vanmorgen was er zo weer een aanleiding,........en ja, ik ben toch met een slecht gevoel in de GIZMO-mobiel gestapt,......

Vrijdag zag ik op de volgkaart van Chattheo dat hij tijdens de les beeldende vorming, ja tegenwoordig noemt de tekenles zo, als het kind maar een naam heeft nietwaar,......dat hij ipv met de les bezig was, met zijn GSM, dat was zijn 2de opmerking en hij kende de consequentie, geen GSM meer mee naar school, als hij niet met de regels kan omgaan zoals het hoort voor een 12-jarige, dan behandelen we hem weer als een kind.  En elke morgen mag hij braaf zijn GSM inleveren,......

Maandag leverde dat geen probleem, maar vandaag kwam hij naast me staan toen ik me aan het uitleven was met make-up borstels en hij nam me vast en lachte, onmiddellijk ging het alarm af, want ik wist dat hij iets nodig had,........ik kreeg zelfs spontaan een zoen, nog meer alarmbellen,.........had de neiging om het op een lopen te zetten :-) en toen kwam de hamvraag " mama, krijg ik geen 2de kans wat mijn GSM betreft, ik heb er zo'n leuke muziek opstaan en wil die delen met mijn vriendjes", dan krijg ik spontaan een droge mond en zegt de engel op mijn schouder, "ach geef hem een 2de kans", de duivel op de andere schouder waarschuwt me " geef niet toe, laat je gezag niet ondermijnen".

En Carrie gaf niet toe, ze stak haar pedagogisch verantwoorde lithanie af, dat hij zich aan de regels moet houden en als hij er niet met kan omgaan dat hij de gevolgen moet dragen,.......maar dan zie je die lip naar beneden trekken, zijn humeur verandert van de ene seconde op de andere en hij vertrekt met een donderwolk,......en ja, dan voel ik me slecht, want ik wil niks liever dat hij gelukkig is,.......maar dan herinner ik me plots weer een quote die zegt " Wil je je kind ECHT ongelukkig maken, dan moet je alles toestaan", maar dat neemt niet weg, dat consequent opvoeden onwaarschijnlijk moeilijk is,......en ik denk dat iedere ouder zich hier in gaat herkennen,........