Pashokjes, bedoel ik dan,.........geef toe, jullie gedachten gingen uit naar iets anders :-). Al er iets is waar ik me als serial shopper aan erger, dan zijn het wel de pashokjes,......
Vorige week nog, stond Carrie halfnaakt, te balanceren op een been, voet in de rechterpijp van een skinny jeans - plots oog in oog met en ik zal eerlijk zijn een lekkere vent, geduldig wachtend op zijn vriendin en toevallig, zelfs nonchalant keek hij mijn richting uit. En dan hebben we ergernis 1 gevonden: pashokjes die niet voldoende afsluiten.
Ik vraag me echt af, wie ontwerpt die pashokjes en waar worden die deurtjes en gordijnen in godsnaam gemaakt? Zeg nu zelf, het vraagt toch echt wel om een hele speciale kniptechniek om zoiets te fabriceren,.....Hoe hard je ook schuift, trekt en rukt aan dat lapje stof, er blijft altijd wel ergens een kijkspleetje, in het pashokje bedoel ik dan :-).
En nu ik dan toch op dreef ben, laat ons het dan maar onmiddellijk hebben over ergernis nummer 2: De pashokpolitie,....
Diezelfde pasbeurt vorige week, ik had nog maar net mijn kleding uitgetrokken en nonchalant over het pashokdeurtje gesmeten, of daar stond ze al te gillen " gaat het met het maatje mevrouw"?
Om dan vervolgens sneller dan de fyra met een hele stapel kleding richting vouwtafel te verdwijnen. Onmiddellijk kwam ik tot de vaststelling dat ze ook mijn oude jurk had meegenomen. Daar stond ik dan in volle glorie. Ik zette voorzichtig het houten deurtje op een kiertje en gilde " JUFFFROOOOOUW".
Echt ie-der-een keek, behalve de verkoopster zelf, natuurlijk. Die was in de verste verte niet meer te bespeuren. Resultaat: Vijftig tinten rood. Bij deze start ik dus een petitie voor panic bottuns in pashokjes. Uiteindelijk werd ik geholpen door de lekkere vent, die ik met een knalrood hoofd mijn stralendste glimlach schonk,.en snel dank je prevelde......
En we houden er nog niet met op, want er is nog een 3de ergernis,........namelijk die van de verlichting,......degene die ooit het pashokje vindt met een mooie verlichting die elke putje verdoezelt en van elke melkfles een mooie gloed geeft, die trakteer ik in een 3sterren restaurant,.......het lijkt wel of er wedstrijdje wordt gehouden wie de lelijkste verlichting heeft,......elk hokje verandert je figuur in een hoop vlees waar elke kleur is uitgetrokken en lijkt te veranderen in een vormloze berg vol bulten elke keer is de confrontatie zo groot dat ik het pashokje vol frustraties verlaat,.......
Hoe komt het toch dat zo'n simpele vierkante meter zo'n diepgewortelde haatgevoelens kan teweegbrengen?
Het zal zeker aan mij liggen???
Haha wat heb jij dat leuk geschreven! Enne, ik ben het met jou volledig eens! Ik heb dan al een stoel nodig in een pashokje, om mijn sokken en schoenen af te doen. Ik ben dan nog eens dubbel zo breed dan jou. En ik schrik me ook te pletter als ik in de spiegel kijk dat ik al geen goesting meer heb om te kopen! Da's dan misschien het enige positieve! Maar gelijk heb je hoor! Groetjes
BeantwoordenVerwijderenhahahaha, nee...je zal beslist de enige niet zijn die zich aan die dingen ergert, Carrie
BeantwoordenVerwijderenGelukkig ben ik niet van de dikste, en kan ik in de meeste pashokjes nog redelijk manoeuvreren. Maar die gordijnen die niet afsluiten, ze lijken daar wel een sport van te maken zeg!
Goeike, Carrie! Ik lig dubbel! ;-) Maar ge hebt helemaal gelijk.
BeantwoordenVerwijderenPashokjes vormen voor mij maar een van de ergernissen in klerenwinkels. Of nee, klerenwinkels zijn gewoon een ergernis ...
BeantwoordenVerwijderenHerkenbaar!! (behalve dat ze met mijn oude kledingstukken gaan lopen hahaha :p)
BeantwoordenVerwijderenDe verlichting trekt idd nooit op iets. Ik slaag er nooit in om 100% zeker te kunnen zeggen: wel die kleur staat mij nu geweldig se, want als je thuiskomt dan blijkt de hele combinatie afschuwelijk.
hilarisch en helaas ook herkenbaar beschreven
BeantwoordenVerwijderen