dinsdag 26 maart 2013

Verminken

Wat ik vanmorgen ontdekte, is iets wat altijd de ver van mijn bedshow is geweest, iets wat ik nooit helemaal begrepen heb en zeker niet zou vinden bij mijn zoon,........want verminken is toch echt iets voor meisjes,  maar niks is minder waar,.......

Blijkbaar heeft mijn zoon met een passer afgelopen weekend in zijn armen gekrast, de naam van zijn overleden nichtje, oma van zijn overleden oma, Tattie, dat mijn zus is en mama,.......wat er toen door me heen ging, was ongeloof, verdriet, angst, want dit is een uiting van emotioneel verdriet waar mijn zoon met zit,........en het doet me als mama pijn, te weten dat je kind zoveel verdriet heeft en het niet kan uiten, of verwerken,.....hij zelf doet het af als " het was maar om te spelen", maar daar trap ik niet in,......

Dit gaat dieper, dieper dan ik zou willen vrees ik,......het jaar 2006 (dood van ons sterretje, ik die op het randje van de dood balanceerde, dood van mijne Louis en de scheiding),  heeft dieper op hem ingehakt dan ik ooit voor mogelijk heb gehouden en dat komt nu tot aan de oppervlakte.

Het deed zo'n pijn om te zien hoe emotioneel je kind in de knoop ligt,......zo erg dat ik hem niet kan helpen, heb de psychologe ingeschakeld die hem begleid heeft na onze scheiding,......die me echt serieus nam, in tegenstelling tot zijn vader die ik heb moeten inlichten omdat er terug therapie wordt opgestart en hij betrokken zal worden, zijn reactie deed me voor de verandering eens niet over mijne rooie gaan, maar het maakte me in-en intriest, hij meldde me doodleuk " lig er niet wakker van, dit is pure verveling en dat hij opstandig is en niet tegen regels kan is gewoon omdat hij jou kopieert"

En dan moet je zwijgen en slikken,........en enkel Chattheo voor ogen houden,......want het feit dat er spanningen zijn tussen mij en zijn papa zal ook geen goed doen aan heel de situatie.

Acties zijn ondernomen, dit wordt uitgespit tot op het bot, met of zonder de biologische vader,.......ik weet dat Big enorm achter me staat en me steunt,......ik hoop alleen dat onze relatie sterk genoeg is om dit traject samen af te leggen,.......en anders zal het alleen zijn, want ik laat mijn kind dat traject niet alleen afleggen,.......

7 opmerkingen:

  1. Ik vind dit verschrikkelijk om te lezen... De psycholoog is een goeie stap, zoals Justm3 ook in een eerdere reactie aanhaalde. Echt waar heel veel sterkte Carrie, ook voor Big en je zoon.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Als moeder zoiets ontdekken, moet zeer pijnlijk zijn!
    Dit is inderdaad een krachtig signaal dat je niet mag negeren! Welke uitleg hij er ook voor heeft.
    Sterkte en veel goeie moed!!!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Oei, dat is hard! Maar misschien kan dit wel een keerpunt worden.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Ow meisje meisje..... een dikke knuffel dit is heftig. En ja ik denk oprecht dat al zijn gedragingen (het liegen ed.) voortkomen uit het feit dat hij zich geen raad weet met het verdriet...

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Dit is heel erg, en daar moet je idd hulp voor zoeken. Wat de reden ervoor ook is,er moet naar gezocht worden. Best dat je het snel gemerkt hebt zodat je aan de alarmbel kan trekken.
    En als de biologische papa niet wil meewerken, volg dan gewoon je moedergevoel. Jij weet als niemand beter dat dit nu voorrang op alles heeft. Heel veel sterkte, en een dikke knuffel.
    xxx

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ik vind het een heel goede beslissing om hulp te zoeken. Ik denk dat deze situatie aantoont hoe diep het zit en ik denk dat het allemaal wat teveel wordt voor hem: stress op school, zaken die hij niet kan verwerken, dat het thuis tussen jullie niet supergoed verloopt,... Hij zit erg in de knoop met zijn gevoelens en het is belangrijk dat je er nu voor hem bent! :-) Hopelijk lukt het jullie samen om ervoor te zorgen dat hij thuis zijn rust kan vinden :-).

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Wat vind ik dit erg om lezen. Ik word er helemaal stil van. Dikke knuffel daar. Je doet wat je moet doen, Carrie, en ooit gaat hij je ongelooflijk dankbaar zijn omdat je er nu voor hem bent.

    BeantwoordenVerwijderen