woensdag 31 oktober 2012

Brief aan Chattheo

Beste zoon,


Je weet dat ik enorm van je hou en misschien komt dat niet altijd tot uiting omdat ik snel boos op je ben en de neiging heb te roepen en te tieren.

Ik weet dat je een heel gesloten karakter hebt en niet graag deelt wat er in je hoofdje omgaat, maar mama zou er enorm veel  voor overhebben om eens een kijkje te nemen.

Lieve schat, je hebt me pijn gedaan, ben heel verdrietig geweest en enorm teleurgesteld.  Waarom heb je je problemen op school achter gehouden?  Waarom wil je niet studeren?  Is het omdat je niet geïnteresseerd bent?  Of omdat het teveel moeite van je vraagt??  Help mama om het te begrijpen, want mijn enige doelstelling is dat jij gelukkig bent en je begrepen voelt.
Je hoeft niet voor mij mooie resultaten het halen, maar voor jezelf, je krijgt heel veel kansen aangeboden en nu lijkt dat momenteel nog enorm saai, maar het hoort bij ontwikkelen en ik zou het fijn vinden dat jij evolueert naar een verstandige jonge man, die in staat is om een fijn leven uit te bouwen, uiteraard met vallen en opstaan voor niemand gaat het vanzelf.

Studeren vraagt discipline en inspanningen en zeker in combinatie met jouw voetbal, daar had ik je voor gewaarschuwd, omdat ik het ken, mama heeft zelf altijd enorm veel gesport en toch geprobeerd mooie resultaten te halen.  Voor mezelf, ik vond dat belangrijk dat ik elke kans benutte!!

Je wil graag sportschool gaan doen en eerlijk, ik vind dat een fantastisch idee, het is iets wat bij jou past, Mateo en sport wordt in een adem genoemd, jij ademt gewoon sport uit en het is fijn om zien dat de lijn wordt verder gezet,.......maar op deze manier vrees ik dat je je opties op sportschool hiermee hypothekeert en dat zou een weggegooide kans zijn, want jouw talenten liggen daar, ook jouw droom zal dan in rook omgaan en ik kan je uit ervaring vertellen dat zoiets moeilijk te verteren is.

Liefste zoon, geef mama aan wat ze moet doen om jou te motiveren om mooie resultaten te halen, leer mama hoe ze je gelukkig maakt, want eerlijk diep in mij blijft er een niet te negeren gevoel dat jij met iets zit, dat jij niet echt gelukkig bent, dat is een gevoel dat ik niet kwijtraak en soms zie ik je dan stralen en aan die momenten trek ik me altijd op,.......bloei open schat, mama is er voor je, wat er ook gebeurt, ik hou van je onvoorwaardelijk en met heel mijn hart!!!

Vertrouw me, als mama,.......

12 opmerkingen:

  1. Heel mooie brief, misschien even voorlezen?? Dan weet hij het tenmiinste!
    knuffel
    xxx

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Prachtige brief, Carrie! Hij raakte me echt. Hem ook echt aan Mateo laten lezen, hè. Ik duim dat het helpt om iets uit hem los te krijgen. Succes ermee!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. je zou die ook écht mogen schrijven en hem bezorgen, Carrie
    Het is een mooie brief van een zorgzame moeder

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Wauw.... tranen in mijn ogen bij de laatste alinea; zo ontzettend uit je hart geschreven. Jij houdt echt ontzettend veel van je zoon. Laat hem dit idd ook lezen zodat hij het ook weet.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Wel ik heb hem laten lezen,...en jullie zijn meer aangedaan dan hij, zijn enige reactie was, je hebt gelijk,....

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. hahaha... bwa, het feit dat hij je gelijk geeft vind ik eigenlijk al een heel goed begin, nietwaar?

      Verwijderen
    2. Wel dan heb je hem toch ergens kunnen vatten? Ik denk niet dat een puber, zeker niet een gesloten puber, al zijn emoties gaat laten vloeien. Geef het wat tijd. Ik ben ook niet snel volwassen geworden en alles is in orde gekomen (denk ik ;) )

      Verwijderen
  6. Och Carrie, hier is het juist hetzelfde, zoon had ook 58% en ziet het nut van het leren ook niet in. Waarom moet ik dat allemaal leren, achter een paar weken ben ik het toch weer vergeten. Je zult dat ook wel herkennen, denk ik. Pubers, niet gemakkelijk. Plus ook nog die echtscheiding, dat doet kinderen geen goed, daar blijf ik bij.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Heel fijn om te ervaren hé en wat die scheiding betreft, ik begin er ook steeds meer en meer de nadelen van in te zien, enkel voor mezelf als persoon is het een meerwaarde geweest, maar voor mijn kind is het hel!! Zelfs mijn bonuszoon, die zijn ouders nooit samen heeft geweten, meldde me afgelopen dinsdag, dat hij nog steeds hoopt dat zijn mama en papa weer een koppel worden en dan breekt je hart,....

      Verwijderen
    2. ik denk dat kinderen daar toch altijd iets van aan overhouden hoor.

      Verwijderen
  7. Hahaha zijn reactie is wel hilarisch - maar typisch mannen denk ik ook! Ik vind het alleszins een PRACHTIGE brief, ik zou er goud voor gegeven hebben om als tiener zo-eentje van mijn moeder gekregen te hebben.

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Hopelijk gaat hij zelf stillekes aan het besef van studeren gaan inzien. Maar ik denk dat het ook voor een groot deel karakter is. Van vriendlief zijn tweeling is er één die altijd heel veel studeert, daar veel discipline in heeft en goede punten haalt. De andere is denk ik meer zoals je zoon, hij had vorig jaar zo'n slechte punten dat ze hem hadden aangeraden naar tso te gaan. Maar hij heeft toen zelf besloten om zijn jaar over te doen. Ik denk dat hij er gewoon even mee geconfronteerd moest worden dat niet studeren echt wel z'n gevolgen kan hebben.

    De oudste die werkt momenteel, hij is na de scheiding een beetje de slechte kant op gegaan met school en heeft zijn middelbaar niet afgemaakt. Maar hij is nu volop aan het studeren om zijn middelbaar diploma voor middenjury te halen en wil gaan verder studeren.

    De meeste kinderen komen wel goed terecht hoor :-). Ik ben ook pas op mijn 21 aan mijn definitieve studierichting begonnen. Daarvoor heb ik ook 4 jaar wat aangemodderd, wat gewerkt of geen van beide gedaan :p.

    BeantwoordenVerwijderen