maandag 29 oktober 2012

Verdrietig

Verdrietig, zo voelde ik me dit weekend,...en als ik zeg verdrietig, neem het dan maar letterlijk, want er zijn een hoop tranen vergoten,....

Hier de gebeurtenissen,.......

Vrijdagavond belde ik hoopvol Chattheo op, om te informeren naar zijn eerste rapport in het secundair,....en ik was enorm hoopvol, had mooie resultaten gezien, hij voelt zich duidelijk goed op school en lijkt hij probleemloos in te stappen, maar oh my god, wat heb ik me vergist in mijn zoon,...en het was letterlijk een koude douche en een diepe teleurstelling wanneer ik vernam dat hij slechts 58% haalde,....koud en warm kreeg ik het tegelijkertijd,...want hoe was dat mogelijk, hij liet me enkel de mooie testen ondertekenen waardoor ik het beeld kreeg dat hij goed zijn best deed en vond ik het niet meer nodig om zijn handje vast te houden en gaf ik hem het vertrouwen en net daarom ben ik zou verdrietig hij heeft mijn vertrouwen beschaamd, weeral jammer genoeg en dat snijdt als een mes diep in mijn hart, want toen ik het rapport doorgemaild kreeg van mijn ex, werd het natuurlijk duidelijk dat hij ook slechte resultaten had gehaald, taken niet had afgeleverd of slecht afgewerkt en kwam het duidelijk naar voor dat hij in de klas flink meewerkt en dat hij de leerstof echt wel begrijpt maar dat hij thuis geen klop doet en het tegendeel aan zijn mama wijsmaakt,....ik ben zijn achterbaks gedoe beu, als je dan het lef hebt om je voeten aan school te vegen heb dan ook het lef om het te melden,.....en de straf zal niet mals zijn vrees ik, op dinsdag zal er niet meer getraind worden, als hij de maturiteit niet kan opbrengen om op voorhand te werken of onmiddellijk na school kan ik hem niet laten trainen, hij was gewaarschuwd.  En mama zal elke avond elke les van de dag met hem overlopen en afpunten en zijn agenda elke dag uitpluizen ipv steekproeven, tv na school wordt niet toegestaan er komt een slot op, daar heeft Big al voor gezorgd en internet enkel wanneer het werk voor school gedaan is,...net als de tv maar niet meer na school, dan mag hij werken voor school en zorgen dat alles in orde is tot ik thuiskom en het met hem kan overlopen,....

Maar het doet pijn, dat je zoon niet eerlijk tegen je is en omdat het nu zo snel elkaar opvolgt ben ik vrijdag letterlijk een beetje ingestort,.....tranen met tuiten heb ik gehuild, want ik stel me de vraag waar faal ik, waar ga ik als mama de mist in,.....

Tot overmaat van ramp, belde Big met zijn zoon om zijn rapport te evalueren dat uiteraard wel blonk van de mooie cijfers,....maar zijn ex had ook nog een vraagje voor hem :-), of het mogelijk was het weekend van 17 november te ruilen,....nu dat is de 2de keer op korte termijn en au fond zou ik er niet zo'n probleem met hebben, als het langs 2 kanten zou werken, want de zoon mocht niet komen het lange weekend dat eraan komt, want dan was ze alleen, ja mevrouw heeft de luxe zich in het onderwijs te bevinden en is elke vakantie vrij en en plus kregen we de vermelding hij komt dinsdag al, moeten jullie weten dat dat is omdat Carrie, ja ja de stiefmoeder met hem naar de dermatoloog gaat omdat mevrouw te lui is,....en hij zeker rond 16u moet terug zijn,.....en ik flipte een beetje :-), want ik gooide het verwijt naar Big zijn hoofd dat ik niet over hem mag lopen, want dat is zijn argument als hij wat scherp uit de hoek komt bij een ruzie en het ging in retour dat ik het niet mag maar zijn ex wel, want als wij iets vragen, kan het of mag het niet,...maar ik zou wel tijd met Big moeten inleveren wanneer het haar uitkomt, ik dacht het niet.
Het resultaat was dat het pittig knalde ten huize sex and the city en beeld maar geen klank meer volgde en dat tot zondagochtend wanneer de vraag werd gesteld waarom er zoveel deken bij mij lag, waarop ik het ijs brak met "omdat ik graag de lakens uitdeel".

11 opmerkingen:

  1. Ik kan begrijpen dat je je daar rot over voelt. Mag ik even iets zeggen? Ik ben geen mama en ken jou zoon ook niet, maar ik had vroeger vaak een slecht rapport. Mijn ouders hebben me daar ook vaak heel streng voor gestraft: ik mocht nooit tv kijken in de week, ik mocht enkel in het weekend in de bigband gaan spelen, de draad van mijn muziekinstallatie werd afgepakt, mijn boeken werden weggehaald uit mijn kamer,... Maar dat had bij mij eigenlijk gewoon het averechtse effect. Ik zeg niet dat dat bij jou zoon ook zo zal zijn. Maar misschien moet je eens goed babbelen met je zoon en is er een verborgen reden waarom hij het niet goed doet op school.

    Ik wil daarmee niet zeggen dat hij geen straf heeft verdiend, hè: hij heeft wel degelijk misbruik gemaakt van je vertrouwen. En ik uit ook geen kritiek op jou manier van opvoeden. Ik wil je alleen even de andere kant van het verhaal laten zien. En ik wil je ook waarschuwen voor het feit dat hij je zou kunnen manipuleren door tranen en zo. Dat trucje paste ik ook toe moet ik toegeven. ;-)

    Knuffel! (Hoop dat je het niet erg vindt dat ik dit zeg.)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. @Tita, neen hoor ik vind het fijn om de andere kant te horen en ik weet dat het een averechts efect kan hebben, maar hij wil ook niet praten,....dus eerlijk, ik weet het niet meer wat ik moet doen,....en het is duidelijk dat hij het wel kan maar gewoon niet wil,....en waarom,.....ik zou er alles voor geven om te weten wat er in zijn hoofd omgaat,.....en wat die tranen betreft, dat weet ik en hij weet ook dat mijn hart dan breekt als hij huilt :-). Ik ben gewoon ten einde raad,....en ik ben zo bang wanneer ik hem de boodschap ga geven, doe maar dat het compleet uit de hand gaat lopen,....dus ik blijf hopen op een moment dat hij zijn hart uitstort,....

      Verwijderen
  2. Over dat rapport... Ik ben net als Tita geen mama en heb geen kinderen en kan me bijgevolg helemaal niet voorstellen wat dat moet zijn. Wat ik wel kan zeggen is dat ik vroeger ook de slechte dingen achterhield. Ik deed dat vooral omdat al van in het lager er thuis geroepen en gebriest werd door vader als we maar een 7 op 10 haalden. Dat heeft zich in mijn middelbare jaren geëscaleerd en iedere keer opnieuw hield ik slechte zaken achter.

    Ik werd ook met al het mogelijk gestraft zoals onder andere geen naggellak etc, maar het enige dat dat gebracht heeft is dat ik absoluut geen respect meer heb voor mijn vader. En dat is erg om te zeggen maar het is eenmaal zo en dat heeft hij compleet aan zijn eigen houding te danken.

    Ik weet natuurlijk niet hoe dat er bij jullie aan toegaat maar als hij er niets of laten we stellen er weinig voor doet (zoals ik vroeger omdat het me niet interesseerde ) dan hoef je eigenlijk niet te panikeren. Dat wil zeggen dat hij beter kan. Misschien is het beter gewoon eens een gesprek met hem aan te gaan. Pakt dat niet, dan kan je nog steeds terug grijpen naar de gebruikelijk straffen ;)

    Oef :p

    En pas op hoor, nu als leerkracht zijde, voel ik me al gauw eens slecht als de toets algemeen slecht is. Ik denk dat dat ik de les niet goed heb uitgelegd ;)

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Ai. Serieus thema. Geen evidente materie.
    Vertrouwen / niet meer kunnen vertrouwen komt hard aan. Dat kan ik me inbeelden. Ik hou mijn hart vast voor dochterlief als ze de grens van 12 voorbij gaat. Maar ik heb er (hehe) vertrouwen in.
    Enfin, wat ik dus even wou neerpennen: straffen helpt op voorwaarde dat je daarmee 1) een gevoelige snaar raakt 2) kunt inspelen op een soort "verantwoordelijkheidsgevoel" 3) het zeer sporadisch en consequent doet 4) het zonder "roepen" gepaard gaat, maw ontstaat vanuit "kracht" en niet vanuit "boosheid".
    Voor de rest wens ik je succes in het proces van bijsturen.

    BeantwoordenVerwijderen
  4. misschien valt er op school eens te praten over je zoon? Daar kunnen ze misschien kijken waar en hoe er bijlessen kunnen gegeven worden of zo
    Of zit hij gewoon in de verkeerde richting? Als hij echt zijn best doet, maar de lat misschien te hoog ligt?
    Ik zou toch eventjes m'n blik verruimen, Carrie. En alle factoren onderzoeken die tot dit teleurstellende resultaat leiden.

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Ik denk persoonlijk dat bij jou de teleurstelling veel groter is dan de boosheid. En je zou met straffen vooral jouw boosheid laten zien, terwijl dat in feite misschien eerder secundair is.
    Ik weet uit mijn jeugd dat boosheid van mijn ouders alleen maar als gevolg had dat ik enorm in de verdediging ging (terecht of onterecht) en dat er aan de essentie niets veranderde. Maahaar... als mijn ouders duidelijk lieten merken dat ze teleurgesteld waren in mij,dan raakte mij dat echt heel diep.
    Ik herinner mij dat mijn moeder mij ooit vroeg wat zij eraan kon doen om mijn resultaten beter te laten worden. Dat heeft mij enorm doen beseffen hoe erg het haar raakte.
    Tis maar uit eigen ervaring hé...

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Als hij niet wil, kan je dit niet dwingen. Ik heb tal van voorbeelden in mijn omgeving van mensen die niet wilden. Achteraf zijn die toch op hun pootjes terecht gekomen. Omdat ze pas later beseften hoe belangrijk het is en alsnog de draad oppakten en knoopten waar ze hem verbroken hadden.
    Als hij echter sportschool wil doen, zal hij toch een bepaald niveau moeten halen om te kunnen toetreden. Ik zou hem dit proberen duidelijk te maken. In eerste instantie moet hij niet zijn best doen voor jou (al mag het natuurlijk wel), maar vooral voor zichzelf.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Er staat al een berg goede raad hierboven in de comments en ik heb daar niks aan toe te voegen, ik was een voorbeeldige leerling, in de lagere school de beste van de klas en ook in het middelbaar haalde ik goede punten behalve voor wiskunde, daar lag de lat te hoog voor me. Geef de moed niet op!

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Zoveel en zo fel straffen zou eens het tegenovergestelde effect kunnen hebben. Hij gaat zelf alleen maar boos worden op jou, het gaat hem zeker niet stimuleren. En dat achterhouden, als jij vaak boos op hem wordt, dan begrijp ik het ergens dat hij dingen achter houdt. Een boze ouder maakt een kind vaak bang, dus uit angst gaan ze dan liegen en dingen achterhouden.

    Maar hoe het wel moet, kzou het niet weten, ik heb alleen het boze, roepen-en-tieren-en-straffen voorbeeld gehad..

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Ik ken ook jammer maar alleen het roepen-en-tieren-en straffen voorbeeld,..maar ik vrees ook het tegengestelde effect, dus we hebben het gehouden op enkel dinsdag niet meer trainen tot na de winterstop,....en dan zien we wel, ze stoppen 10/12 al en dan starten de exames,.......ik hou mijn hart vast :-)

      Verwijderen
  9. Ja begrijpelijk jouw reactie, ik zie hierboven ook allemaal reacties waar ik mij bij wil aansluiten.

    Mijn ouders waren ook megastreng, inderdaad zoals jij ook op cijfers etc etc, ik heb toen echt puur om mijn ouders dwars te zitten, een jaar alleen maar 2-en en 3-en gehaald. Ben expres blijven zitten om hun te sarren. Natuurlijk jaren later, besef je dat je alleen jezelf ermee hebt, maar als 14 jarige realiseer je dat jezelf echt niet.

    BeantwoordenVerwijderen